تادیه دیون

خلاصه پرونده

شخص صراف در سال 1397 مبلغ 50/000/000 تومان را به تاجر فرش که با یکدیگر روابط کاری و دوستانه داشته اند به عنوان قرض داده است. امّا به علّت روابط نزدیک هیچ گونه چک یا سفته ای در ازای آن گرفته نشده است. بعد از فوت شخص صراف در سال 1398 و بررسی دفاتر متوفی چند ماه پس از فوت، فرزندان وی متوجه اختلاف حساب ها گشتند و با واکاوی به شخص تاجر فرش رسیدند. هنگام تقاضا از شخص تاجر برای تأدیه دیون، با استناد به تأدیه دین خود با صراف قبل از فوت وی از پرداخت مبلغ مذکور سر باز زد.

چالش

تنها مدرک موجود در این پرونده، فیش واریز بانک از حساب صراف به شخص فرش فروش در سال 1397 بوده است. و این بزرگ ترین چالش است. چرا که نبود مدرک و اسنادی دال بر بازگشت وجه مزبور علی رغم ادعای تاجر فرش فروش مبنی بر عودت وجه قبل از فوت صراف پرونده را دچار پیچیدگی کرد. ادعاهای تاجر فرش

• مبلغ 50/000/000 تومان به صورت نقدی و بنا به درخواست صراف بصورت ارز دلار آمریکا پرداخت شده است.
• این مبلغ خارج از صرافی و بصورت شخصی به خود صراف پرداخت شده است.
• شاهدی وجود ندارد.
• رسیدی وجود ندارد.

نتیجه دادرسی

از آنجا که شخص تاجر فرش هیچ گونه شاهد و مدرکی برای اثبات ادعای خویش مبنی بر پرداخت کامل دین خود نداشت. همچنین با انجام بررسی های تخصصی و کارشناسی های صورت گرفته بر مبنای صورتحساب ها و گردش ها مالی تاجر و صراف از سال 1397 تا زمان فوت متوفی و همچنین دفاتر تجاری و یادداشت های شخصی آنان این نتیجه به دست آمد که این مبلغ هرگز به شخص صراف نه بصورت نقدی و نه از طریق بانکی عودت داده نشده است.